[irycki]

Odnalazłem miejsca gdzie mówi się o kuszy:

Cytat:

Zapewne był to zastępowy. Przez ramię miał przewieszoną ogromną kuszę.

Hmm... "ogromną". Myślę że ona jednak była "ogromna" przez zestawienie z drobnym jedenastolatkiem.

Cytat:

- Tak mnie przezywają - wyjaśnił - bo na zawodach łuczniczych w naszej szkole otrzymałem pierwszą nagrodę za celne strzelanie z łuku i z kuszy.

Jednak i z łuku, i z kuszy. Ale w sumie mogła być to jedna kusza z której kolejno wszyscy strzelali. Ale czy to znaczy że to była kusza Tella? Trochę to nie fair używać na zawodach własny sprzęt który się dobrze zna.
Tak czy siak, tego już się nigdy nie da rozstrzygnąć.

Tell strzela po raz pierwszy:

Cytat:

- Moglibyśmy się panu przydać - zaofiarował swą pomoc Wilhelm Tell. - Doskonale strzelam z kuszy. Nie wierzy pan? Proszę spojrzeć. Widzi pan na tej sośnie jaśniejszy skrawek kory? O tam, wysoko. Ja w niego trafię. Na skraju lasu rosła gruba sosna. Na wysokości dziesięciu metrów miała skrawek jaśniejszej kory. Wilhelm Tell wyjął strzałę z kołczana, który nosił na plecach, zdjął z ramienia kuszę, naciągnął ją, założył strzałę. - Niech pan patrzy - powiedział. Brzęknęła cięciwa kuszy, strzała pomknęła do celu. Trafiła w jasny skrawek kory i utkwiła w nim ostrym grotem.

skrawek kory, ileż to może być. Niech będzie 15x15 cm, to już całkiem duży skrawek . Na wysokości 10 metrów (żeby uzmysłowić, mniej więcej na tej wysokości jest parapet trzeciego piętra w starym budownictwie). Całkiem precyzyjny strzał.

Tell strzela po raz drugi:

Cytat:

Na kolanach, aby nas nie dostrzegli, podsunęliśmy się na brzeg rzeki. Tak, widzieliśmy ich wyraźnie, trzech ludzi siedziało w łódce, która na długim sznurze holowała za sobą mały gumowy ponton. ... - Nie wytrzymam, naprawdę nie wytrzymam - powtarzał Wilhelm Tell, ze zdenerwowania podskakując na jednej nodze. I błyskawicznym ruchem zdjął z ramienia swoją kuszę. Nim zdołałem go powstrzymać, na cięciwie kuszy leŜała strzała. Usłyszeliśmy cichutki jęk cięciwy i strzała poszybowała w stronę oddalającej się łódki z. kłusownikami.

Nie da się z tego fragmentu w żaden sposób ustalić w jakiej odległości była łódka. Ale myślę że musiało to być conajmniej kilkanaście metrów, a zapewne więcej.

Niestety, nic więcej nie ma. Pozostaje gdybyolgia. Ja z tych fragmentów wynioslem przekonanie, że sprzęt Tella to nie była jakaś samoróbka, a sprzęt sportowy. Tylko... czy taki w ogóle istniał w tamtych czasach? (teraz owszem, na przykład ta pierwsza z brzegu: ./redir/www.militariamax....ltow-285.html). Ale oczywiscie to tylko moje przeświadczenie.

Tak nawiasem mówiąc, mam wrażenie, że "Wyspa" to jedyna powieść, w której Tell z kuszy strzela. Z tego co pamiętam, w "Templariuszach" jest już tylko mowa, żeby ją wziął, a w "Księdze strachów"... nie pamiętam, jest tam w ogóle mowa o kuszy?

[CaptainRandall]

Cytat:

Odnalazłem miejsca gdzie mówi się o kuszy: Niestety, nic więcej nie ma. Pozostaje gdybyolgia. Ja z tych fragmentów wynioslem przekonanie, że sprzęt Tella to nie była jakaś samoróbka, a sprzęt sportowy. Tylko... czy taki w ogóle istniał w tamtych czasach? (teraz owszem, na przykład ta pierwsza z brzegu: ./redir/www.militariamax....ltow-285.html). Ale oczywiscie to tylko moje przeświadczenie.

Będę się upierał przy domowej roboty sprzęcie. Nie wydaje mi się aby w tamtych czasach kusza była dostępna w sklepie, nawet spod lady. Postaram się poszperać więcej na ten temat.

Cytat:

Tak nawiasem mówiąc, mam wrażenie, że "Wyspa" to jedyna powieść, w której Tell z kuszy strzela. Z tego co pamiętam, w "Templariuszach" jest już tylko mowa, żeby ją wziął, a w "Księdze strachów"... nie pamiętam, jest tam w ogóle mowa o kuszy?

Dokładnie, zawsze odczuwałem rozczarowanie i niedosyt z tego tytułu. Szumny przydomek i niewiele do jego podparcia...

[M_ajk]

[Z24]

[CaptainRandall]

No i znalazłem. Kwestię tę prawnie regulowała bardzo ogólnikowa ustawa z 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych. Ustawa ta została znowelizowana dopiero 29 października 1990 r. Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych. I dopiero tutaj znajdujemy zapisek o kuszy jako broni wymagającej pozwolenia.

Tak więc Tell mógł sobie z taka kuszą hasać do woli o ile nie zagrażał porządkowi publicznemu.

[Szara Sowa]

Ja w podstawówce będąc dostałem taki całkiem solidny łuk (plastikowy ze sklepu z zabawkami, ale chyba znacznie lepszy od tych co były do kupienia w latach np. 80-tych) oraz fajne solidne strzały, z o zgrozo - metalowymi i ostrymi grotami. Przez kilka lat miałem z nim fajną zabawę w strzelaniu do celu. Dało się z niego dobrze wycelować a i niosło daleko.

[Berta von S.]

[CaptainRandall]

Mnie rodzice kupili taki pomarańczowy z włókna szklanego i gumowym majdanem. W życiu nie widziałem czegoś bardziej nieudolnego. Nie strzelało toto w ogóle, zamiast cięciwy był zwykły sznurek. Przerobiłem go później na oszczep...

[Szara Sowa]

[Z24]

[Robinoux]

[Z24]

[Robinoux]

Bo potem musieliby wyleczyć tę chorą...

[PawelK]

[Robinoux]

No. Opaska na rękę to właściwie tylko suplement diety w tym wypadku. Dobra, bo zaraz nas moderancja zbanuje, a przez moją demencję zapomnę przez ten czas loginu i będę musiał jak staruszka Iwmali dodać sobie dwójkę

[Szara Sowa]

[Z24]

[Even]

Cytat:

Z samą demencją nie przyjmą do szpitala. Zazwyczaj w tym wieku ma się wiele chorób...

Ale na szczęście się o nich nie pamięta

[tristan]

To jest odwieczny dylemat – lepiej mieć alzheimera i zapomnieć wypić czy parkinsona i rozlać.

[Nietajenko]

No dobra, powiedzcie tylko, że ten pacjent z demencją albo te dzieci w pomarańczowych kamizelkach strzelali z kuszy. Jeśli nie to się strasznie temat zoftopował.