[John Dee]

Pan Samochodzik i człowiek z UFO - fragment maszynopisu



Pan Samochodzik i człowiek z UFO - maszynopis

[Szara Sowa]

Ależ ogromne są różnice między tym, już poprawionym tekstem, a tym co się ostatecznie ukazało! Wydaje mi się, że ktoś inny musiał przed wydrukiem ten tekst przeczytać i zaproponować aż tak dalekie zmiany. Ciekawe kto mógł być tym pierwszym korektorem - recenzentem? Małżonka, Alicja?

[Z24]

[Rólka]

Przynajmniej , dzięki rękopisowi dowiedzieliśmy się o obronnych walorach naszyjnika!

[John Dee]

[John Dee]

Porównując tekst maszynopisu z tekstem książki odniosłem wrażenie, że dokonując typowych skreśleń Nienacki w samym pierwszym rozdziale usunął aż trzy naprawdę dowcipne pomysły, i to zupełnie niepotrzebnie, jak mi się wydaje.

Scena, w której Tomasz konfrontuje zwierzchnika z powodu pojawienia się Florentyny w książce opisana jest tak:

Przerażenie odebrało mi głos. Przypomniałem sobie kłopoty, jakie przeżyłem z poprzednią sekretarką, panną Moniką. Wówczas to Marczak zgodził się, żebym sam sobie wynalazł odpowiedniego współpracownika, niekoniecznie zresztą kobietę. A oto teraz przysłano bez mojej wiedzy jakąś pannę Florentynę, dziwną osobę z klockami na szyi.

Bez słowa wyszedłem z pokoju i udałem się do swego zwierzchnika.

Marczak unikał mego spojrzenia. Coś tam chrząkał, pomrukiwał, przesuwał papiery na biurku, a potem zerknąwszy w okno oświadczył urzędowym tonem:

W maszynopisie jest ona bardziej rozbudowana i zabawna (poszturchiwanie ludzi na korytarzu, patrzenie z oskarżeniem w oczy szefa):

Wściekłoś odebrała mi głos. Przypomniałem sobie okropne kłopoty, jakie przeżyłem z poprzednią pomocnicą i sekretarką, panną Moniką. Wówczas to Marczak zgodził się, żebym sam sobie wynalazł odpowiedniego współpracownika, niekoniecznie zresztą kobietę. A oto teraz Marczak przysłał mi tu jakąś pannę Florentynę, dziwną osobę z klockami na szyi.

Bez słowa wyszedłem z pokoju, niegrzecznie potrącając interesantów na korytarzu i wpadłem do sekretariatu dyrektora Marczaka. Nie zważając na gniewne pomruki jego sekretarki, wepchnąłem się do gabinetu zwierzchnika, a potem zapadłem w fotel przed jego biurkiem. Długo i w milczeniu, opanowując swój gniew, patrzyłem mu w oczy.

Marczak unikał mego spojrzenia, zapewne dlatego że domyślał się (przyczyny?) mego gniewu. Coś tam chrząkał, pomrukiwał, przesuwał papiery na swoim biurku, a potem zerknąwszy w okno (bał się jednak patrzyć mi w oczy) oświadczył suchym urzędowym tonem: …

Wersja maszynopisowa jest o wiele lepsza!


Drugi przykład: językoznawstwo panny Florentyny.
W książce Tomasz pyta ją o to tak:
— Przepraszam panią, ale jakie języki pani zna? — zapytałem.

Uprzednio brzmiało to tak: — Przepraszam panią, ale jakie języki pani zna? — zapytałem bez zainteresowania.
Drobiazg niby, ale doskonale obrazujący, jak mało Florentyna starego kawalera Tomasza obchodzi.


W końcu fragment z klockami, który został całkowicie poświęcony. W nim, jak Rólka już zauważył:

[Z24]

[Szara Sowa]

Ja te zmiany odbieram jako takie swoiste wygładzenie książki, która w ten sposób stawała się grzeczniejsza, bardziej odpowiednia dla młodzieży.

[Rólka]

A ja myślę że Autor po prostu rozpoczął z rozmachem, a następnie obcinał,by powieść nie była zbyt rozwlekła. Nie znamy przecież wszystkich poprawek z całego tomu.

[Teresa van Hagen]

Szkoda, że nie da rady wydać serii Samochodzików "uncut".

[Piratka]

[von Dobeneck1]

Piratka, tak mi się kojarzysz z tym zdjęciem Giny Davis, że nie wyobrażam sobie, żebyś wyglądała inaczej.

Piratka, tak mi się kojarzysz z tym zdjęciem Giny Davis, że nie wyobrażam sobie, żebyś wyglądała inaczej.

[Z24]

[Eques]

[Hebius]