[Ornitolog]

"Zabójstwo Herakliusza Pronobisa" to jedna z moich ulubionych powieści Nienackiego. Szkoda, że nie została wydana w wersji oryginalnej, bo przeróbka Ignaciuka vel Szumskiego straciła sporo uroku przez obcięcie warstwy sympatycznych filozoficznych dialogów pana Tomasza i mistrza Nataniela, nie mówiąc już o urokliwej warstwie dla dorosłych ze specyficznym humorem, który sprawia, że mam do tej powieści sentyment szczególny.
Rysunki Jerzego Nowosielskiego to dodatkowy, jakże ważki walor tej powieści

[Even]

Sporo dyskusji na temat przewag "Zabójstwa Herakliusza Pronobisa" nad "Testamentem Rycerza Jędrzeja" znajdziesz tu http://pansamochodzik.net.pl/viewtopic.php?t=82

[Pan Tragacik]

Właśnie w temacie o Testamencie dowiesz się m.in., że nie tylko ty wolisz Zabójstwo od jego reaktywacji

[Ornitolog]

[Ornitolog]

czytany urywek "Zabójstwa..." w Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=fPs2cbem5x4 ;)

[Pan Tragacik]

Dobrze Cię zobaczyć "na żywo", haha
Może jest tam jeszcze ktoś znany nam, forumowiczom?

[Ornitolog]

Po lewej siedzi i wypowiada słynny cytat "Na czym to stanęliśmy? ..." sam autor książki "Zbigniew Nienacki. Życie i twórczość" - Mariusz Szylak
Obok niego (bardziej na lewo) siedzi właściciel domu - Bogusław Ćwirko-Godycki

[Stefanmalek]

Przeczytałem Zabójstwo. Jest dużo ciekawsze od Testamentu i w zasadzie bije go na głowę w każdym miejscu. Dla mnie podobne jest trochę do Uroczyska. Jako całość książka spójna, nawet pomimo zmian miejsc i czasu poszczególnych wydarzeń. Wszystkie postacie naszkicowane są w sposób wyrazisty. Akcja w Borowie przypomina mi trochę "Dziesięciu murzynków" A. Christie.

[Kustosz]

[Stefanmalek]

[JaksaZKopanicy]

Po wstępnej lekturze "Zabójstwa..." czuje się usatysfakcjonowany. Wreszcie historia z "Testamentu..." nabiera ładu i składu. Język bohaterów wpasowuje się w realia epoki. Brak wehikułu, który niestety raził w "Testamencie...". Związki Tomasza z trzema postaciami kobiecymi znajdują uzasadnienie. Aż przyjemnie się czyta

[jacek]

Gdzie można przeczytać oryginalne "Zabójstwo..." ? Please !!!

[Gregoriusmagnus]

Przyłączam się do prośby... czy ktoś może przesłac?

[Kustosz]

„Testament rycerza Jędrzeja” czytałem dawno temu. Nie pozostawił po sobie pozytywnych wrażeń ale dzisiaj cokolwiek ponad to ogólne stwierdzenie trudno by mi było napisać. Jestem natomiast świeżo po lekturze „Zabójstwa Herakliusza Pronobisa” (dzięki Unieski) więc mogę podzielić się wrażeniami z tej lektury.

Tytułowe zabójstwo to tak naprawdę pretekst do zupełnie innych poszukiwań. Powieść ma lepsze i słabsze momenty ale prawdziwą esencją jest rozdział rozgrywający się w pałacu w Borowie. Na szczęście jest to mniej więcej połowa objętości książki. Ta część powieści ma coś z atmosfery „Niesamowitego dworu”, klasycznych kryminałów Agathy Christie i najlepszych książek Łysiaka jednocześnie. Jest kilka bardzo interesująco zarysowanych postaci i jest przestępstwo. Wiadomo, że nikt nie wychodził z pałacu więc przestępca jest wśród nas. Sytuacja, w której wszyscy są podejrzani rodzi szereg zabawnych sytuacji i spostrzeżeń. W ten klimat wpleciono też sporo inteligentnych, okraszonych złośliwym humorem, dyskusji, które bardzo przypominają mi wspinające się na wyżyny erudycji dysputy Księcia i Heldbauma z „Dobrego” Łysiaka czy szermierkę dialogową z „Ceny” tegoż autora. Anegdot i aforyzmów mamy tu bez liku, jedne mądre, inne tylko zabawne ale warto przytoczyć kilka smakowitych kąsków:

„Przysłowie powiada: mądry głupiemu ustąpi. Ale jak tak ciągle mądrzy będą głupcom ustępować, to głupcy zaczną o wszystkim decydować i wówczas nastąpią zupełnie złe czasy.”
„Prawdziwa mądrość polega na tym, aby umieć żyć między głupcami.”
„Kobiety są tak próżne i łatwowierne, że najbrzydsza nie zdziwiła by się gdybyś jej powiedział, że jest piękna jak Wenus.”
„Godności i urzędy są wielkim ciężarem. Dlatego niekiedy kładą je na osłów.”
„Trzeba się czołgać, żeby dojść do czegoś. Ze zwierząt tylko dwa i to czołgające się mają własny domek, żółw i ślimak.”

Oprócz tego jest kilka smaczków z epoki wykpiwających doktrynę socrealizmu w literaturze i estetykę obyczajowości tamtych czasów (początku lat 50-tych XX wieku). Zebrania kolektywu, zgłaszanie samokrytyki, demaskowanie i piętnowanie obcych klasowo twórców i dzieł. Wszystko to pokazane z dystansem w dość groteskowej formie.

Ciekawa jest też wzajemna relacja Nataniela i Tomasza, która bardzo przypomina przyjaźń Petroniusza i Marka Winicjusza w „Quo vadis”, na co zresztą sam autor zwraca uwagę.

„Zabójstwo Herakliusza Pronobisa” to pierwsza książka jaką przeczytałem w formie ebooka korzystając z najnowszego nabytku czyli czytnika eboków Kindle 3, o czym piszę w zupełnie innym wątku.

„Testament rycerza Jędrzeja” czytałem dawno temu. Nie pozostawił po sobie pozytywnych wrażeń ale dzisiaj cokolwiek ponad to ogólne stwierdzenie trudno by mi było napisać. Jestem natomiast świeżo po lekturze „Zabójstwa Herakliusza Pronobisa” (dzięki Unieski) więc mogę podzielić się wrażeniami z tej lektury.

Tytułowe zabójstwo to tak naprawdę pretekst do zupełnie innych poszukiwań. Powieść ma lepsze i słabsze momenty ale prawdziwą esencją jest rozdział rozgrywający się w pałacu w Borowie. Na szczęście jest to mniej więcej połowa objętości książki. Ta część powieści ma coś z atmosfery „Niesamowitego dworu”, klasycznych kryminałów Agathy Christie i najlepszych książek Łysiaka jednocześnie. Jest kilka bardzo interesująco zarysowanych postaci i jest przestępstwo. Wiadomo, że nikt nie wychodził z pałacu więc przestępca jest wśród nas. Sytuacja, w której wszyscy są podejrzani rodzi szereg zabawnych sytuacji i spostrzeżeń. W ten klimat wpleciono też sporo inteligentnych, okraszonych złośliwym humorem, dyskusji, które bardzo przypominają mi wspinające się na wyżyny erudycji dysputy Księcia i Heldbauma z „Dobrego” Łysiaka czy szermierkę dialogową z „Ceny” tegoż autora. Anegdot i aforyzmów mamy tu bez liku, jedne mądre, inne tylko zabawne ale warto przytoczyć kilka smakowitych kąsków:

„Przysłowie powiada: mądry głupiemu ustąpi. Ale jak tak ciągle mądrzy będą głupcom ustępować, to głupcy zaczną o wszystkim decydować i wówczas nastąpią zupełnie złe czasy.”
„Prawdziwa mądrość polega na tym, aby umieć żyć między głupcami.”
„Kobiety są tak próżne i łatwowierne, że najbrzydsza nie zdziwiła by się gdybyś jej powiedział, że jest piękna jak Wenus.”
„Godności i urzędy są wielkim ciężarem. Dlatego niekiedy kładą je na osłów.”
„Trzeba się czołgać, żeby dojść do czegoś. Ze zwierząt tylko dwa i to czołgające się mają własny domek, żółw i ślimak.”

Oprócz tego jest kilka smaczków z epoki wykpiwających doktrynę socrealizmu w literaturze i estetykę obyczajowości tamtych czasów (początku lat 50-tych XX wieku). Zebrania kolektywu, zgłaszanie samokrytyki, demaskowanie i piętnowanie obcych klasowo twórców i dzieł. Wszystko to pokazane z dystansem w dość groteskowej formie.

Ciekawa jest też wzajemna relacja Nataniela i Tomasza, która bardzo przypomina przyjaźń Petroniusza i Marka Winicjusza w „Quo vadis”, na co zresztą sam autor zwraca uwagę.

„Zabójstwo Herakliusza Pronobisa” to pierwsza książka jaką przeczytałem w formie ebooka korzystając z najnowszego nabytku czyli czytnika eboków Kindle 3, o czym piszę w zupełnie innym wątku.

[Cor Tuum]

Przyłączam się również do prośby - gdzie można przeczytać "Zabójstwo Herakliusza..." ??? Proszę o udostępnienie lub odsprzedanie.

[Anna]

[Unieski]

Witaj,

zapraszam do przywitalni

[Anna]

[Unieski]

[Anna]