W 1949 roku łódzka "Kuźnica" wydrukowała wiersz Nowickiego "Do poety"
Ściślej mówiąc, „Kuźnica” (nr 14 z 1949 roku, nie na pierwszej jednak, jak czasem piszą, lecz na dziewiątej stronie) opublikowała dwa jego wiersze: „Do poety” oraz drugi, bez tytułu, oznaczony tylko trzema gwiazdkami.
Tak wynika z rocznego indeksu autorów czasopisma:
A oto one:
. . . . . . .D O . P O E T Y
Bez smutku jak bez radości żyć już nie potrafisz
Otacza cię świat różny jak kwiaty jak bruki
Pisać lepiej nie będziesz gdy żyć lepiej nie możesz
I nie umrzesz przedtem nim narodzić się zdołam
Nikt cię nie nauczył słów które mi powtórzysz
Ja ci lampę zapalę kiedy gasnąć zaczniesz
W tobie to odnajdę czego szukać będę
I odejdę znowu aby znów powrócić.
. . . . . . .* * *
Ludzie, którzy żyć umieją
nie umierają ze śmiercią.
ich ręce pozostają w murach
ich twarze pozostają w oczach
ich krew zastyga w słowach
nie umierają.
„Kuźnica”, nr 14(187) rok V, Łódź 10 kwietnia 1949, str. 9.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
