Zresztą to i tak nic nie zmienia. A czasem nawet "wywołuje" pożar
Do tego właśnie piłem - w Warszawie na Woli kilka kamienic ulegało "samozapłonowi" nawet i po kilka razy z tego powodu. Czas pewnie pokaże.
Podobnie jak zabytkowe stare wille w Konstancinie czy Otwocku...
Podczas pobytu w Ciechocinku, w sanatorium - przewodnik po mieście pokazywał nawet miejsca po dawnych willach które miały "samozapłon" i wprost mówił, co było jego przyczyną i że nikt na to nie reaguje, choć wszyscy doskonale o tym wiedzą...
A tych starych willi z roku na rok jest co raz mniej
_________________ Wśród dolin, wśród lasów i jezior i kniej. Ktoś szukał przygody. Nie znalazł tam jej. I morze przepłynął. Przemierzył wzdłuż świat. Nie znalazł przygody, Zagubił jej ślad.
Nie chciałem zakładać osobnego wątku, więc wrzucę tutaj to, co wyczytałem w książce "Duchy polskie" o Nieborowie.
Jeżeli jest to niewłaściwy temat, to proszę moderację o przeniesienie lub wyizolowanie. Ewentualnie usunięcie, jeżeli już coś takiego było na forum, ale, jak zawsze, przeszukałem forum i nie znalazłem nic podobnego.
Wracając do straszenia, a warto, ponieważ z tego co wyczytałem Nieborów był jednym z kandydatów na ND w Janówce. Poza tym był bardzo bliski Nienackiemu.
Zacząć należy od tego, że Nieborów leży na starym szlaku piastowskim łączącym Poznań z Mazowszem. Pod koniec XVII wieku kardynał Michał Radziejowski kazał tu wybudować wspaniały pałac oraz w niedalekiej odległości (chyba 3 km) francuski park idylliczny w Arkadii.
Już się nie rozpisuję, bo wszyscy o tym wiedzą.
Istotny jest fakt, że Kardynał Radziejowski był bibliofilem i wiele czasu spędzał w bibliotece nad książkami. W 1968 roku Giovanni Palloni namalował portret prymasa, na którym to siedzi on w fotelu, jedną rękę opiera na poręczy fotelu, zaś drugą sięga po srebrny dzwonek leżący na stole.
Otóż jest przekaz (na przykład kurator Nieborowa), że pracownicy muzeum nieraz słyszeli dźwięk tego dzwonka. Również osoby, które zmuszone były pozostać do późniejszych godzin w bibliotece.
Za książką, którą z wielką przyjemnością czytam zacytuję:
"Pewnego wieczoru, przebywający w Nieborowie profesor Stanisław Lorentz, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie, pisał artykuł, korzystając z nieborowskiego księgozbioru. Zatopiony w pracy nie spostrzegł, że zbliża się północ... Naraz usłyszał dźwięk dzwonka - najpierw z sąsiedniego pokoju, potem całkiem blisko... Jednocześnie jakaś niewidzialna ręka rozkołysała ciężki kryształowy żyrandol, wiszący nad jego głową. Sławny uczony uznał, że... najwyższy czas udać się na spoczynek."
Cytat oczywiście z "Duchy polskie", autorstwa Bogny Wernichowskiej i Macieja Kozłowskiego (wydanie I Wydawnictwo PTTK "Kraj", rok1983)
Kolejny cytat, bo nie chce mi się tego przerabiać, a jeszcze wyjdzie znacznie gorzej, bo autorzy opisują badania nad duchami wspaniale
"Jeszcze bardziej zdumiewająca historia wydarzyła się w Nieborowie pewnej lipcowej nocy w 1973 roku. W muzeum zamknięto już wszystkie okna, na drzwiach założono plomby. Przy wejściu usiadł dyżurny strażnik... Wszędzie było cicho i ciemno.
Dochodziła już chyba godzina pierwsza po północy, gdy naraz pałacem wstrząsnął straszliwy huk dochodzący z biblioteki. Strażnik szybko otworzył drzwi i zapalił światła. Na podłodze roztrzaskane zwieńczenie wielkiego, stojącego zegara, a z portretu zniknęła wyniosła postać kardynała.
Przerażony tym strażnik szybko zbiegł na dół, wołając kolegę. Obudzono kustosza i wszyscy trzej pośpieszyli na pierwsze piętro.
Jeden ze strażników był blady, ręce mu drżały, mówił coś szybko i bezwładnie, nie chciał przekroczyć progu biblioteki. Kustosz wszedł więc tam z drugim strażnikiem; wszystkie meble stały na swoich miejscach, kardynał Radziejowski spoglądał z portretu, ale... masywne, ważące ponad 80 kilogramów zwieńczenie angielskiego zegara, rzucone jakąś tajemniczą siłą, leżało na posadce."
Jest jeszcze parę dziwnych sytuacji, ale już mi się nie chce tego przepisywać
Jak to przeczytałem, to dreszczyk mi mały po pleckach przeszedł i od razu pomyślałem o Niesamowitym Dworze. Nie macie wrażenia, że te wydarzenia mogły być inspiracją, a już szczególnie ten zegar?
Książka co prawda ukazała się chyba raczej później, ale może te legendy i mity były już znane wcześniej.
_________________
Sporadyczny turysta, kiedyś bardzo aktywny, serdecznie zaprasza na Pojezierze Drawskie
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
