Pomogła: 169 razy Wiek: 52 Dołączyła: 05 Kwi 2013 Posty: 32587 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2019-10-29, 19:18:13
John Dee napisał/a:
Odnalazłem kawiarnię która posłużyła Romanowi Polańskiemu jako kulisa w filmie “Prawdziwa historia”. Jest ona ulubionym miejscem spotkań Emmanuelle Seigner i Ewy Green.
Myślałam przez sekundę, że i moim.
Ale torba nie w tę stronę przewieszona.
Pomógł: 125 razy Dołączył: 06 Wrz 2014 Posty: 14107 Skąd: Niemcy
Wysłany: 2020-01-09, 09:53:13
Brunet wieczorową porą.
Scena, w której Wojciech Pokora tkwi wciśnięty wysoko między dwiema kolumnami
podczas gdy Krzysztof Kowalewski szuka go u dołu
spotkała się swego czasu z wielkim uznaniem mojej klasy i odtąd zawsze kojarzyła mi się z tym filmem.
Jak widzę Bareja nakręcił ją na terenie Pałacu Kultury i Nauki, przed wejściem do sali kongresowej. Statuą widoczną w ujęciu wydaje się być ta widniejąca na zdjęciu po prawej, właściwe kolumny zaś zaznaczyłem krzyżykiem.
Jeśli któryś z warszawiaków przechodząc tamtędy zechciałby sfotografować te kolumny od strony przedsionka, zdjęcia powitane będą tu z wdzięcznością.
Pomógł: 31 razy Wiek: 45 Dołączył: 26 Maj 2018 Posty: 6117 Skąd: Georgetown, Ontario
Wysłany: 2020-01-19, 06:08:49
Ciekawy temat, bardzo lubię wyszukiwanie takich miejsc. Zdjęć niestety mam mało, ale znalazłem takie. Starsza młodzież zapewne pamięta "Akademię policyjną" ;) Mimo że akcja ma miejsce w Stanach Zjednoczonych, to chyba większość zdjęć (przynajmniej pierwszej części) kręcono w Kanadzie, w okolicach Toronto.
Pomógł: 31 razy Wiek: 45 Dołączył: 26 Maj 2018 Posty: 6117 Skąd: Georgetown, Ontario
Wysłany: 2020-01-19, 16:32:47
John Dee napisał/a:
Nie wiedziałem.
Pierwszą część obejrzałem nawet w kinie.
To ja już w epoce osiedlowych wypożyczalni kaset A kanadyjskie plenery to na pewno budynek akademii (dzisiaj college, a kiedyś... szpital psychiatryczny ), nocna nauka jazdy samochodem, a także finałowe zamieszki, wszystko w okolicach ulicy Lakeshore nad jeziorem Ontario
_________________ Drużyna 2
Ostatnio zmieniony przez Bóbr Mniejszy 2020-01-19, 16:44, w całości zmieniany 3 razy
Pomógł: 125 razy Dołączył: 06 Wrz 2014 Posty: 14107 Skąd: Niemcy
Wysłany: 2020-01-19, 21:09:20
MarcinB napisał/a:
Mój dziadek miał podobną
Czyli możemy po raz kolejny stwierdzić, że i w tym filmie genialny Bareja zdołał uchwycić zeitgeist swoich czasów.
Choć tyle kaszanki co w “Brunecie” to się chyba nigdy w Polsce nie żarło.
Pomógł: 125 razy Dołączył: 06 Wrz 2014 Posty: 14107 Skąd: Niemcy
Wysłany: 2020-01-20, 22:45:48
Even napisał/a:
Jak się przywoziło ze wsi świniaka i w domu rozbierało, to i kaszanki sporo się zrobiło.
Niewątpliwie. Ale że w filmie nie jada się nic innego domyślam się, że miała bo być satyra, której sensu jednak nie pojmuję. W każdym bądź razie nazajutrz sam poszedłem kupić kaszankę.
Pomógł: 125 razy Dołączył: 06 Wrz 2014 Posty: 14107 Skąd: Niemcy
Wysłany: 2020-01-25, 09:31:07
“Soigne ton gauche” to najwcześniejszy film krótkometrażowy Jacquesa Tati, który się zachował. Jego reżyserem był René Clément, który później również doszedł do wielkiej sławy.
Fabuła jest prosta: na jakiejś farmie młody robotnik rolny Jacques przygląda się, zamiast pracować, treningowi bokserskiemu. Staje się partnerem sparingowym mistrza, którego posyła na deski. Tę scenę obserwują dzieciaki udające reporterów oraz listonosz, który akurat przyjechał na rowerze z pocztą.
Farma nadal istnieje. Znajduje się w miasteczku La Ville du Bois leżącym na południe od Paryża przy szosie N20, tej samej, którą pan Samochodzik podążał wehikułem ku dolinie Loary.
Tu widzimy pierwsze kadry filmu - listonosza zbliżającego się do farmy.
Młody Jacquesa Tati leniuchuje, zamiast pracować i marzy o karierze bokserskiej.
W fasadzie domu, w którym dzisiaj mieści się centrum młodzieżowe, przybyło kilka dodatkowych okien, ale dostrzegłem coś, co było tam już w 1936 roku.
Pomógł: 125 razy Dołączył: 06 Wrz 2014 Posty: 14107 Skąd: Niemcy
Wysłany: 2020-03-12, 23:23:27
Merry-Go-Round
Film Jacquesa Rivette’a z 1981 roku. 2 godziny 40 minut, stworzony bez scenariusza. Maria Schneider, gwiazda “Ostatniego tanga w Paryżu”, zdezerterowała, nim film został ukończony, przez co reżyser znalazł się pod tak wielką presją, że biedak wylądował z nerwicą w sanatorium. Niemniej, zmieniwszy drastycznie koncept ukończył film i uważał go za swój ulubiony - tak jak i ja, tzn. spośród filmów Rivette’a.
Szczególnie zauroczony jestem sceną, która odgrywa się na jakimś małym atmosferycznym cmentarzyku. Może lubię ją z tego powodu tak bardzo, bo Maria Schneider i Joe Dallesandro błądzący po cmentarzu i szukający “wskazówki spoza grobu” tak bardzo przypominają mi pana Samochodzika i Ludmiłę przemierzających stary żydowski cmentarz w Pradze?
Długo szukałem tego miejsca w internecie, bez powodzenia, aż wreszcie bingo! - znalazłem. Jest to cmentarzyk małego miasteczka Villiers-le-Bâcle. Odwiedziłem go w lecie - wiele zmian, szczególnie co się tyczy nagrobków, jednak kościół ten sam co w filmie.
Nakręcił w swoim życiu kilka dobrych filmów, w tym arcydzieło “Łowcy przygód”. Mimo że jego akcja obejmuje bardzo egzotyczne miejsca - Afrykę, Fort Boyard
na mnie najbardziej działają sceny z początku filmu, gdy życie trójki przyjaciół krąży wokół złomowiska, którego właścicielem jest Manu (Ventura). Gdy ich plany i marzenia rozpryskują się po kolei jak bański mydlane, zaczyna się ich wielka przygoda…
Gdzie znajduje się to - w moich oczach - magiczne miejsce? Nie było to łatwe do ustalenia, bo po pierwsze - złomowiska już tam nie ma. Dzisiaj wygląda tam tak jak wszędzie - nowoczesne budynki, nowe ulice, część terenu przekształcono w park. Jednak na podstawie bloków widocznych w oddali doszedłem do wniosku, że sceny kręcone były gdzieś tutaj, niedaleko Paryża, przy ulicy zwącej się Rue des Champarts.
Przyznaję, że przechadzka po tym nowoczesnym okręgu przemysłowym nie wprowadziła mnie w nastrój, którego oczekiwałem, ale cóż, takie są widać nieubłagane prawa postępu.
Jedyna pociecha: zaledwie trzysta metrów dalej przebiega N20, droga, którą jechali wehikułem z Paryża do Doliny Loary pan Samochodzik i Fantomas.
Ostatnio zmieniony przez John Dee 2020-06-23, 20:14, w całości zmieniany 1 raz
Ich córka Sydney Tamiia Poitier to jedna z panienek, które występują w filmie Quentina Tarantino “Death Proof”.
W “Łowcach przygód” ma miejsce śmiertelny wypadek podczas nurkowania. Kompozytor, który napisał doskonałą muzykę do tego filmu, sam kilka lat później zginął w podobnych okolicznościach.
Autor scenariusza pisał pod pseudonimem. W rzeczywistości był wielokrotnym mordercą skazanym na karę śmierci, a potem w ramach amnestii ułaskawiony.
Pomógł: 125 razy Dołączył: 06 Wrz 2014 Posty: 14107 Skąd: Niemcy
Wysłany: 2020-08-08, 22:33:45
Woody Allen - “O północy w Paryżu”.
Właśnie go sobie obejrzałem ponownie i zauważyłem, że pod koniec filmu Owen Wilson - Gil - wychodzi ze “Shakespeare and Company”. Swoje zdjęcie tej słynnej księgarni zrobiłem dokładnie rok temu.
Nie jest to bynajmniej pułapka na turystów, to księgarnia i antykwariat z prawdziwego zdarzenia - np. oferuje kwaterę początkującym autorom. Niemniej, nie jest to już ta sama księgarnia, do której zaglądali Hemingway, Fitzgerald czy Joyce, bo ta znajdowała się przy rue de l'Odéon. Dość słynne jest zdjęcie z Hemingwayem stojącym przed księgarnią, podczas gdy Sylvia Beach spogląda sceptycznie na jego obandażowaną głowę. Dlaczego Ernest nosi ten bandaż wiemy: uprzedniej nocy chcąc pociągnąć w ubikacji za łańcuch do spłuczki pociągnął za ten przymocowany do lufcika, który spadł mu na głowę. Hemingway był oczywiście zalany.
Właśnie go sobie obejrzałem ponownie i zauważyłem, że pod koniec filmu Owen Wilson - Gil - wychodzi ze “Shakespeare and Company”. Swoje zdjęcie tej słynnej księgarni zrobiłem dokładnie rok temu.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.